அவற்றுக்கு என்ன வேண்டும்? (சார்லஸ் ப்யூகோவ்ஸ்கி)

உன் மூளையின் உள்ளிருக்கும் அந்தக்கண்கள்
உன்னைத் உற்றுத்திரும்பி நோக்கும்
நேரங்கள் உண்டு.
அது திடீரென நிகழ்வது.
நீ உள்ளேவந்து
படுக்கையில் படுக்கும்போது
சிலசமயம் நேரும் அது.
2 கண்கள் உன்னோடு சம்பந்தமில்லாதவை
உன்மூளையின் உள்ளிருந்து
உன்னை உற்றுத்திரும்பி நோக்கும்.
எழுந்து உட்காருவாய்
அவை போகும்வரை.

அல்லது நீ ஒரு குழந்தையை அதட்டும்போது
ஒரு பெண்ணை அறையும்போது—
நீ சமையலறையில் நுழைகையில்
உன் மூளையின் பின்பகுதியில்
அக்கண்கள் தோன்றும், தொங்கும் அங்கே
நீ தண்ணீர் குடிக்கையில்.

அல்லது சிலசமயம் பூங்காவின்
பெஞ்ச் ஒன்றில் ஒரு செய்தித்தாளை
வாசித்தபடி அமையும் ஒரு அமைதிப்போதில்—
வரும் அங்கே கண்கள்:
பருத்த சிவந்த தங்கநிறமான கண்கள்,
ஒரு ஜோடி.
நீ எழுந்து நகர்ந்துவிடுவாய்.

அல்லது தொலைபேசி ஒலித்து நீ பதில் அளிக்கையில்
கண்கள் மீண்டும் வரும்—
“ஆமாம். நிச்சயமாக. இல்லை. நான் எதுவும்
செய்யவில்லை, ஆம். நான் நன்றாக இருக்கிறேன்.”
வைத்துவிட்டு, குளியலறைக்குச் சென்று
நீரை உன்முகத்தின் மேல் நீ அறைகையில்.

இந்தக்கண்களை
கண்ணற்றவருக்கோ அல்லது இவற்றை எடுத்துக்கொள்ளும் எவருக்கோ
சந்தோஷமாக அளித்துவிடுவேன்.

ஓஓ, மீண்டும் அவை இங்கே.
புரியவில்லை எனக்கு.
அவற்றுக்கு என்ன வேண்டும்?

(ஆங்கிலத்திலிருந்து தமிழில் இங்கே)