Thursday, March 31, 2016

பூவுடன் உரையாடல்


உன்னிலிருந்து நீ எப்போது வெளியேறப்போகிறாய்
நடைபாதையில் ஓர் அங்குல நீளச்செடியின்
வயலட் பூ என்னைக் கேட்டது
ஒவ்வொரு வசந்தத்திலும் இப்படி
எடக்குமடக்காக கேட்பது அதன் வழக்கம்தான்
எப்படி வெளியேறுவது என்றேன் சின்னப் பூவிடம்
எங்களைப் பார் என்றது தலையை ஆட்டி ஆட்டி
பக்கத்திலிருந்த இன்னும் குட்டிப்பூக்களெல்லாம்
என்னைப் பார்த்துச் சிரித்தன
ஒரே அவமானமாகிவிட்டது
இனிமேல்
தடுக்கிவிழுந்தாலும் சரி
அண்ணாந்து பார்த்து
நடக்கவேண்டியதுதான்.

தெளிவற்றவள்



கையிலிருக்கும் கோப்பையில்
சர்க்கரை போட்டோமா
சந்தேகம் வருகிறது
நேற்று சாலையை
சிவப்பில் கடக்கவேண்டுமா ஆரஞ்சிலா
சந்தேகம் உயிரைக் குடித்திருக்கும்
தூங்கியெழுந்தவுடன்
கைப்பேசியில்
கிழமையைத் தெரிந்துகொள்கிறேன்
அன்றாடம்
மேகம் மறைத்த சூரியன்
முழுநிலாவாகத் தோன்றி மறைகிறது
கழுத்தை நெறிக்கிறாள்
என்று கத்துகிற முதியவர்
யாரைச் சொல்கிறார்
அவரருகே நான்
எனக்கொரு
கண்ணாடி வேண்டும்
இப்போது

















(பதிவில் வெளிவரும் கவிதைகளையோ கருத்துகளையோ பத்திரிகைகளில் என் அனுமதியின்றி பிரசுரிக்க வேண்டாம். நன்றி.)

Sunday, March 27, 2016

குளிர்க்கண்ணாடி போட்டிருந்த பூனைக்குட்டி



ஏன் குளிர்க்கண்ணாடி போட்டிருக்கிறாய்
என்று பூனைக்குட்டியிடம் நான் கேட்கவேயில்லை
ஆயிரம் ரகசியம் அதற்கு இருக்கும்
அதுவேதான் பீத்திக்கொண்டது
பாரேன் பாரேன் ரேபான் டுவெண்டி தௌசண்ட் ருபீஸ்
ஒரு பிரபல இளம் நடிகரைப் போல
என் மேசையில் புத்தகங்களை
அலேக்காக தாண்டி
இருகால்களில் நின்று
முகத்தைமட்டும் திருப்பிக்காட்டியது
கொஞ்சம் பொறாமையில்
எங்கே கிடைத்தது இருபதாயிரம்
என மெதுவாய்த்தான் கேட்டேன்
உன் விசாரணையை
உன் புருஷனிடம் வைத்துக்கொள்
என்றது நாக்கை நீட்டி அழகுகாட்டி.
எதற்கும் பாராட்டிக் கைதட்டிவைத்தேன்
எந்தப் புற்றில்
எந்தக் குளிர்க்கண்ணாடியோ

Saturday, March 26, 2016

ரில்கேயின் சிறுத்தையின் விழித்திரைக்குள் பிம்பமாய் நுழைந்து மீண்ட நாள்


என் விழிக்கெட்டிய தூரமெல்லாம்
புலனாகாத முள்வேலிகள்
வேலிகளுக்குப்
பின்னால்
அவையே இருக்கும்
முள்வேலிகளின் உலகத்தில்

சின்ன வட்டத்தை தன் நடையால்
சிறுத்தை அதன் கூண்டுக்குள்
வரைந்துகொண்டிருந்தபோது
அதன் விழித்திரைக்குள்
நோஞ்சானாக நுழைந்தேன்
அதன் இதயத்திலிருந்து
வெளியேவந்தபோது
இன்னும் மெலிந்திருந்தேன்

நளினம் ஓரடி வலிமை இணையடி
அதன் ஆட்டம்
குறைவற்றது கூண்டுக்குள்ளும்
என் கால்களோ வலுவிழந்த
வாழைத்தண்டுகள் எந்நேரமும்
தாக்குதல்களுக்கு ஒப்புக்கொடுப்பவை

எப்போதும் அமர இறைஞ்சுகின்ற என்
கால்களை வெறுக்கிறது மனம்
என் விழித்திரையோ
ஒரு பிம்பத்துக்காகக்
காத்துக்கிடக்கிறது
காடு மட்டுமே
நினைவான நிஜமான கனவான
சிறுத்தையின் பிம்பத்துக்கு
இமை திறந்துமூடும்
நொடிக்கும் குறைய
என் விழித்திரைக்குள்
அது நுழைந்து
என் இதயத்தை அதன்
குகையாக்கிக் கொள்ள.
  










(பதிவில் வெளிவரும் கவிதைகளையோ கருத்துகளையோ பத்திரிகைகளில் என் அனுமதியின்றி பிரசுரிக்க வேண்டாம். நன்றி.)

Friday, March 25, 2016

சொற்கலவி



உருவழி விளையாட்டு
உணர்வழி உன்மத்தம்
புனையாத புனைவெளி
கண்கட்டுக் காட்டுவழி
அறியாத் திருமுகத்தின்
கண்ணிமை இரக்கம்
சொற்கலவி ஆகாசம்
அர்த்தம் வண்ணபலூன்
தொலைவானிலென்
தயங்கும் கிறுக்கும்
தாரகைத் துணுக்கு
துளி ஒளியுமிழ்ந்து
உத்வேகம் மனோவேகம்
தலை சுக்குநூறு கோடி
தரைதட்டிச் சிதறும்
தானெனும் தடாகம்
அலையலையலை
அலைநிலைகுலை
என்தேர் அதிர்ந்தால்
பிரதி என் பிரதி



















(பதிவில் வெளிவரும் கவிதைகளையோ கருத்துகளையோ பத்திரிகைகளில் என் அனுமதியின்றி பிரசுரிக்க வேண்டாம். நன்றி.)

கவித்துவம்


மெல்லிடைக் கோப்பையில்
மல்லிகை நிலவை
மிச்ச மதுவில்
விளிம்பு நசுங்காமல்
அலுங்காமல்
அமிழ்த்திக் கொல்லல்

Monday, March 14, 2016

அழுக்கு சாக்ஸ்


அதன் ஜோடியைக் காணோம்
டிரையர் தின்றிருக்கும்
இயந்திரத்தின் பசிக்கு வரலாறுண்டு
இல்லாவிட்டால்
காக்கா தூக்கிக்கிட்டுப் போயிருக்கும்
என்ற சொலவடையில்
தன்னிருப்பை உறுதிசெய்ய
காகம் தூக்கிக்கொண்டு போயிருக்கும்

ஒருவேளை சாக்ஸ் அணிந்த காகத்தைப் பார்த்தால்
எனக்குத் தெரிவியுங்கள்
சாக்ஸின் விவரம் சாக்ஸ்
காகத்தின் விவரம் ஒருவருக்குக் கருப்பாக
இன்னொருவருக்கு மஞ்சளாகத் தெரியும்
கண்ணைப் பொறுத்தது
ஒருவரும் இன்னொருவரும் பார்த்தால்
என் சாக்ஸைத் திருப்பிக்கொடுத்துவிட்டு
வைத்துக்கொள்ளுங்கள்
நிறம்பற்றிய உங்கள் சண்டையை.


 (பதிவில் வெளிவரும் கவிதைகளையோ கருத்துகளையோ பத்திரிகைகளில் என் அனுமதியின்றி பிரசுரிக்க வேண்டாம். நன்றி.)

Friday, March 11, 2016

திட்டம்


மனதைக் கொண்டு செல்ல புறாவை அனுப்புவது பழைய ஏற்பாடு காற்றோ கோஷத் துவேசமாகிவிட்டது பூக்களைக் கவிதைகளே கைவிட்டுவிட்டன மேலும் உண்மையிலேயே மனதை அனுப்பவேண்டும் சொல்லுக்கும் பொருளுக்கும் அல்லது பொருளுக்கும் உருவகத்துக்குமான இடைவெளிகளில் துரோகங்கள் ஓடோடிவந்து கைக்குட்டைகளைப் போட்டுவிடுகின்றன நாகரீக நாசூக்கு முளைக்கும்முன்பே மொட்டையடிக்கவேண்டும் ஒரு பிளேடு அதிக செலவில்லை அப்புறம் ஒரு வாசனை தடவப்பட்ட கடித உறை நடுகல்வீரனின் கையில் தலை வான்கோ செய்துபார்த்த கலை இதையெல்லாம் நிரூபிக்க ஒரு மனதை தள்ளுபடியிலாவது வாங்க வேண்டும்.
















(பதிவில் வெளிவரும் கவிதைகளையோ கருத்துகளையோ பத்திரிகைகளில் என் அனுமதியின்றி பிரசுரிக்க வேண்டாம். நன்றி.)

Wednesday, March 9, 2016

நடை பாதை


குதித்துக் குதித்து நடந்த
நான்காம் பிறை நிலவு
நின்றது
தொடர்ந்த
நானும் நின்றேன்
இது ஒன்றும் புதிதல்ல
கையாட்டிய நத்தை,
தன்னோடு உரையாடியபடி
உருண்டுகொண்டிருந்த
எண்ணெய் டின்,
ஒரு நாள்
காணாத தெய்வத்தின் கொலுசொலி,
பின்னால் போனதெல்லாம் 
இப்படித்தான்
திரும்பிவந்துவிடுவேன்
முணுமுணுத்தபடி
"
என் கால்
என் நடை
என் சதுரம்."



(பதிவில் வெளிவரும் கவிதைகளையோ கருத்துகளையோ பத்திரிகைகளில் என் அனுமதியின்றி பிரசுரிக்க வேண்டாம். நன்றி.)

(தனித்) துவம்


பூங்கொத்து புது நூல்கள்
அவ்வப்போது
பீர் அருந்தியபடி தடவுதல்
அவ்வப்போது
வாட்ஸ் அப் (மொக்கை)
எப்போதும்
இவையா
நம் கதைத் தருணங்கள் 
சாகசக் கப்பல் பயணம் மேற்கொள்வோம்
கப்பல் மூழ்கி கதறலோடு
தரையில் பவளப்பாறைகளைத்
தட்டுவோம் அங்கோர்
அரண்மனை நமக்காகத் திறக்கும்
அதில் ஒரு பூதம் (தமிழ்ப்படங்கள் அதற்குப் பிடிக்கும்)
சிறையில் கொடுந்துயரில் நம்மைத் தள்ளும்
அதை நான் (எப்படியோ) கொன்று
உன்னை முதுகில் சுமந்து விரைவேன்
ஆம் மேலே மேலே
திமிங்கிலம் வழிகாட்ட கடற்குதிரைகள் பாட
அலைகளின் ஆலோலத்தில்
ஆம் நீந்தி நீந்தி
கரையல்லாத கரை சேர்வோம்
நம்மைப் போலிருவர்
நம்மைக் கண்டு
அதே கப்பல் அதே பூதத்தோடு 
அதே சாகசம் செய்யும்வரை



(பதிவில் வெளிவரும் கவிதைகளையோ கருத்துகளையோ பத்திரிகைகளில் என் அனுமதியின்றி பிரசுரிக்க வேண்டாம். நன்றி.)